Miriam Van Cleemput maakt de plaatjes eerst in haar hoofd, daarna belandt het meestal avontuurlijke verhaal op doek in haar typerende coloriet.
De innerlijke beeldenstroom moet gevisualiseerd worden.
In deze eigenzinnige schilderijen zijn water, flora en fauna, utopische vrede steeds terugkomende thema’s.
De natuur laat zich niet zomaar vernietigen door deze wereld en neemt dan ook regelmatig wraak.
Haar werk is dan ook doorspekt met ecologische en pacifistische boodschappen.
Op het doek wisselen pasteuze en waterachtige schilderpartijen elkaar af.
Blauw is een veel terugkomende kleur, het heldere cyaan, het bijna zwembadblauw.
Groen: haar bijna tropische jungle tuin is een blijvende inspiratiebron.
Qua stijl leunt haar werk aan bij de Leipzig school, waarvan o.a. Tilo Baumgärtel een vertegenwoordiger is.
Ze studeerde monumentale kunsten aan het Sint-Lucasinstituut te Gent.
Miriam Van Cleemput make the pictures at first in her head, and then this usually adventurous stories are ending on the canvas in her typical colours.
The inner stream of images needs to be visualized.
In this quirky paintings, water, flora and fauna, utopic peace are always returning themes.
Nature does not allow itself to be destroyed by this world and regularly takes revenge .
Her work is interlaced with ecological messages.
On the canvas paste-like and water-like painted parts alternate.
Blue is a much recurring color, the bright cyan, the almost pool blue.
Green: Her almost tropical jungle garden is a permanent inspiration.
In terms of style, her work is being carried out at the Leipzig school, of which Tilo Baumgärtel is a representative.
She studied monumental arts at the Sint-Lucasinstituut in Ghent.